Czeka nas wycieczka do San Marino. Najbardziej to maleńkie państewko kojarzy nam się właśnie z niewielkimi rozmiarami oraz drużyną piłkarską, z którą – bywało i tak – nasze Orły się niemiłosiernie męczyły. Postanowiliśmy nadrobić zaległości i uzupełnić wiedzę. A pierwszy ogień – jeśli można użyć podobnego sformułowania – poszła flaga tego sympatycznego państwa.

Co przedstawia flaga?

Spójrzmy uważnie na flagę, by przekonać się, co przedstawia. Najpierw rzucają się jej barwy. To biel i błękit, które zostały przedstawione jako dwa horyzontalne, równych rozmiarów pasy. Barwy te są harmonijnie zestrojone, co docenia nasze oko. Ale muszą coś symbolizować, nigdy barwy flagi czy herbu nie są przypadkowe. Sięgamy więc po pomoce naukowe. No i okazuje się, że biel reprezentuje wolność, natomiast błękit – pokój. 

Obecna flaga została zatwierdzona w 1862 roku. Jej aktualne barwy pojawiły się już wcześniej, bo od 1797 roku. Niektórzy wiążą to z rewolucją francuską, podczas której używano biało-niebieskich kokard narodowych. Niewykluczone, że głoszone przez rewolucjonistów ideały dotarły do malowniczego San Marino.

Na tle owych pasów, w centralnej części flagi widnieje herb. Obrazuje on trzy wieże na trzech wzgórzach. Jak się okazuje, są to baszty istniejące do dziś. Wszystkie znajdują się na trzech wierzchołkach Monte Titano, najwyższym wzniesieniu, bo liczącym aż 739 metrów, w obrębie San Marino. (Co ciekawe, te same baszty znajdują się na poprzednim herbie z wieków XIV-XVIII).

Te wieże to:

Guaita – najstarsza i bodaj najsłynniejsza, której dzieje sięgają XI wieku. Przez wiele wieków mieściło się w niej więzienie. Jej obecny kształt należy zawdzięczać wojnie prowadzonej przez San Marino przeciwko domowi Malatesty.

Montale – mieści się najniżej spośród całej trójki. Tu także mieściły się kazamaty, zdaje się, że powstała jako punkt obronny przeciwko zwolennikom wspomnianego już Malatesty. Nie można jej, niestety, zwiedzać.

Cesta – góruje nad pozostałymi dwiema. Mieści się w niej muzeum świętego Marinusa. Poza tym znajdziemy w niej niezwykłą kolekcję średniowiecznego uzbrojenia, która liczy około 1550 sztuk broni.

Tarczę  flankują dwa wieńce – dębowy i laurowy, które wskazują na męstwo i chwałę; z kolei nad wzgórzami, widnieje otwarta korona – jej otwartość symbolizuje niezależność państewka. Całości zaś dopełnia zwój z napisem “Libertas”, czyli “Wolność”.