Kiedy widzimy jakiegoś ptaka, ale nie jesteśmy w stanie od razu go rozpoznać, usiłujemy zapamiętać jego szczególne znaki. Poza tym, jeśli się odzywa, próbujemy i to zakonotować (być może nagrać na dyktafon w telefonie). Pomocne jest również zanotowanie tego, gdzie go widzieliśmy i jak się zachowywał. Zdarza się, że dostrzegamy w Polsce czarno-białego ptaka. Jakie to jest stworzenie? Może to być któryś z licznego grona istot. Zobaczmy, jakie w naszym kraju występują ptaki o takim właśnie upierzeniu.

Zacznijmy od najmniejszych stworzeń. W tej kategorii należy wymienić samców muchołówek: żałobnej i białoszyjej. Obydwa gatunki są bardzo do siebie podobne i pojawiają się w zbliżonych miejscach, lubią parki i skraje lasów z drzewami liściastymi. Drugi ptak w odróżnieniu od pierwszego ma – o czym informuje nas nazwa – białą szyję. Czarno-biała jest tez pliszka siwa. Przy czym ma także szary grzbiet. To jedna z trzech występujących u nas regularnie pliszek, obok barwniejszych górskiej i żółtej. Wszystkie charakterystycznie podnoszą ogon, aby zamanifestować swoją czujność.

Czarno-białe są także niektóre dzięcioły. Taki jest najmniejszy dzięciołek (samiec ma czerwoną “czapeczkę”), a także większe od niego dzięcio duży i średni. Podobnie ubarwione są rzadsze gatunki dzięcioła białogrzbietego i białoszyjego (nazywanego także syryjskim).

Elegancko prezentuje się spotykana blisko naszych siedzib sroka. Brzuch ma śnieżysty, a resztę czarną, ze skrzydłami i ogonem przybierających w słońcu różne odcienie tęczy. Jeszcze bliżej nas żyją oknówki – czyli czarno-białe jaskółki budujące gniazda przy naszych oknach.

Na polach w marcu spotykamy czajki, czyli czarno-białe ptaki z charakterystycznymi czubami. Gdy wykonują loty tokowe, ich skrzydła wydają niezwykłe odgłosy.

Czarno-białe okazy znajdziemy także wśród nurkujących kaczek. Takie są na przykład samce najliczniejszej z nich – czernicy. Podobne są ogorzałki, przy czym ich samce mają szary grzbiet.