Starożytni Grecy największą cześć oddawali bogom olimpijskim, którzy stanowili dużą kochającą się, lecz dość kłótliwą rodzinę. Wierzono, że istoty wyższe ingerują w losy ludzi i pod wieloma względami ich przypominają. Aby ich przychylnie do siebie nastawić, wierzący oddawali im cześć w przeróżny sposób. W artykule przybliżymy nieco ten aspekt dawnej greckiej religijności.

Kult w światyniach

Dawni Grecy nie oddzielali od siebie tak wyraźnie sfer Sacrum i Profanum. Zatem i podczas prozaicznych czynności czy w domowym zaciszu odprawiali rozmaite rytuały, w których to głowa rodziny pełniła obowiązki kapłana. Byli również i tacy, którzy sprawowali urząd kapłański publicznie, na przykład podczas miejskich uroczystości czy w świątyni, jednak kapłaństwo nie było ich jedyną funkcją, zwykle byli przede wszystkim urzędnikami. Świątynie były zwykle poświęcone jednemu z bóstw. Jego posg czy posążek mieścił się w środku budowli. Nie wchodziło się do niej tak,, jak my wchodzimy do naszych kościołów. Przeważnie wstęp mieli wyłącznie kapłani oraz kapłanki.

Cześć bogom oddawano podczas zawodów sportowych, które właściwie również były rytuałem religijnym. Natomiast podczas wystawnych uczt dokonywano libacji. Polegały one na skraplaniu ziemi odrobiną wina. Była to ofiara składana bogom podczas sympozjonów. Przybierała ona różną formę w rozmaitych miejscach. Często składano ją na ołtarzach. Bywało i tak, że składała się ona ze zwierzęcia ofiarnego. Takim mógł być na przykład kozioł, który skupiał w sobie całe zło społeczności.

Zdarzały się również pijackie pochody, podczas których śpiewano hymny ku czci Dionizosa – zresztą nieprzypadkowo, gdyż był on bogiem wina.

Niektórym publiczne czy domowe obrzędy nie wystarczały, wówczas brali udział w tajnych rytuałach, nazywanych misteriami.