Rudzik występuje u nas pospolicie, szczególnie w porze lęgów. Jest to stworzenie stosunkowo łatwe do zaobserwowania. Oczywiście wtedy, kiedy zna się jego cechy szczególne. Trudne pomylić tego ptaka z innym, choć jest to możliwe. Jeden gatunek wygląda bardzo podobnie. O jaką istotę chodzi?

Rudzik i muchołówka mała

Co przykuwa nasze oko, gdy widzimy rudzika. Przede wszystkim jest to rozległa ruda plama sięgające od jego piersi po oczy, obejmująca również część głowy. Mają ją zarówno samce, jak i samice, nie stanowi więc cechy pozwalającej określić płeć ptaka. Łatwiej to zrobić obserwując jego zachowanie, a przede wszystkim słuchając śpiewu. Samiczki raczej nie śpiewają. Robią to samce, które wabią partnerki i odstraszają konkurentów.

Poza tym fragmenty upierzenie rudzik ma szarawe oraz oliwkowobrązowe. I przypomina w tym muchołówkę małą. Są zresztą spokrewnione, gdyż oba gatunki wywodzą się z rodziny muchołówkowatych. Długość ich ciała jest porównywalna, przy czym rudziki są cięższe. Ważą nawet do 22 gramów, kiedy muchołówki nie więcej niż 10. Drugie stworzenie również ma rudawą plamkę na piersi. Jest ona jednak mniejsza, gdyż nie sięga oczu. Poza tym występuje wyłącznie u starszych samców. Ponadto w odróżnieniu od rudzika ma białe obrzeżenia skrzydeł.

Muchołówki małe są u nas zdecydowanie mniej liczne niż rudziki. Występują sporadycznie, przeważnie na wschodzie kraju.

Rudzik i strzyżyk

Ptaki mogą być do siebie podobne także pod innymi względami niż koloryt pióra. Porównywalne mogą być ich śpiew oraz głos kontaktowy. Niektórzy mylą śpiew rudzika z pieśnią strzyżyka. Ale naszym zdaniem po dłuższym obcowaniu z pieśniami obydwu ptaków podobieństwo nie będzie już łudzące. Śpiew strzyżyka jest nagły, impulsywny i radosny, natomiast piosenki rudzików są perliste, cichsze i melancholijne.

Natomiast ich dźwięk kontaktowy jest do siebie mocno zbliżony.