Iliada to jedno z głośniejszych dzieł na poły legendarnego i podobno niewidomego Homera. Zaliczana jest do kanonu literatury zachodniej i współtworzy fundamenty kultury europejskiej. Tym niemniej znamy to arcydzieło raczej wyłącznie z fragmentów, które zadawane są do przeczytania w szkole. Dlatego wielu z nas zastanawia się, o czym właście traktuje to dzieło… Okazuje się, że wojna trojańska stanowi wyłącznie jej tło. Natomiast głównie chodzi o emocje jednego z bohaterów…

Czemu wybuchła wojna trojańska?

Efekty badań archeologicznych na terenie niegdysiejszej Troi pozwalają mniemać, że wojna opisana w Iliadzie rzeczywiście miała miejsce. Tym niemniej jej przyczyny, przebieg oraz zakończenie znajdują się w sferze domysłów. Twórca posłużył się bowiem wyobraźnią i dostępnymi wówczas opowieściami. Zgodnie z Iliadą bezpośrednim powodem wybuchu walk między Trojanami a Achajami było uprowadzenie Heleny, żony króla Menelaosa. Porwał ją Parys – syn trojańskiego króla – i wrócił z nią do rodzinnej twierdzy.

Główny wątek Iliady

Rozmaite podania na temat wojny posłużyły jako kanwa dla opowieści o Achillesie i jego gniewie. Najpierw dzielnie walczy po stronie Greków, jednak w pewnym momencie wpada w gniew i wycofuje się z placu bitwy. Co go wywołało? Otóż Agamemnon odebrał mu brankę Bryzeidę. Zrobił to, by sobie zadośćuczynić, bowiem wcześniej stracił swoją nałożnicę, Chryzeidę.

Bryzeida była ulubioną nałożnicą Achillesa, co łatwiej pozwala zrozumieć pasję, jaka go ogarnęła po stracie.

Być może pozostałby niewzruszony na losy wojny, gdyby nie kolejny atak nieposkromionego gniewu. Z rąk kolejnego syna Priama, Hektora, ginie Patroklos – najbliższy przyjaciel Achillesa. Ten ostatni rzuca się w bój, aby uśmiercić zabójcę swego druha.

Gniew syna Tetydy słabnie, kiedy zrozpaczony Priam przekrada się w stroju żebraka po zwłoki syna.