Sójka to jeden z inteligentniejszych ptaków występujących w Polsce. Podobnie jak pozostałe krukowate, do których się przecież zalicza. Wyróżnia się także wyglądem, spośród naszych rodzimych ptaków wywodzących się z tej rodziny są bowiem najbarwniejsze. Wśród ptaków o tej wielkości (dł. ok. 34 cm., waga ok. 160 g.) nie znajdziemy u nas ptaków, które by bardzo ją przypominały. Lecz w pewnych okolicznościach można je pomylić z innymi skrzydlatymi stworzeniami. Jakimi?

Inne krukowate

Zachowaniem i wyglądem przypomina nieco inne krukowate. Podobnie jak one gromadzi zapasy ze znalezionych smakołyków. Co ciekawe, o niektórych zapominają, wtedy na przykład z żołędzi wyrastają okazałe dęby. Sójka jak pozostałe krukowate raczej nie śpiewa pięknie, zamiast tego skrzeczy, a dźwięk ten brzmi niczym rozdzieranie prześcieradła. Przy czym sójki świetnie opanowały zdolność imitowania innych istot. Często naśladują wysoki pisk myszołowa. Nieraz udaje wokalnie także inne zwierzęta, niekoniecznie ptaki, zdarza się też usłyszeć sójkę imitującą ludzki głos. Inne krukowate na wolności robią to znacznie rzadziej. Pod względem wokalnym sójka przypomina chyba najbardziej srokę. Oba ptaki są raczej hałaśliwe, choć drugi z nich wydaje bardziej mechaniczne i zgrzytliwsze odgłosy. Ptaki te łączy również to, że częściej prowadzą samotniczy tryb życia, a rzadko gromadzą się w pokaźnych stadach – co upodobały sobie zwłaszcza kawki i gawrony, zresztą nie stroniące także od wzajemnego towarzystwa.

Krogulec

Pod względem rozmiaru sójka przewyższa małą kawkę i większą sójkę. Jest za to mniejsza od gawrona i przede wszystkim kruka, którego sylwetka przypomina niektórych typowych drapieżników. Sójka za to wagą i długością przypomina samca krogulca (samica jest wyraźnie okazalsza). Sójka nie ma też tak długiego dzioba jak większość krukowatych (włącznie z orzechówką). Dlatego można ją wziąć za krogulca – a krogulca za nią. Także dlatego, że zasiedlają podobne ekosystemy – obrzeża lasów i stare parki z bogatą wegetacją. Sójki potrafią też być wyjątkowo ciche, wręcz bezszelestne. Kiedy przyczają się na gałęzi mogą na pierwszy rzut oka wyglądać jak obserwujący okolicę krogulec.