grzechy wołające o pomstę do nieba
Wiara

Grzechy wołające o pomstę do nieba

Mówi się nieraz o jakimś wyjątkowo niecnym postępku, że woła o pomstę do nieba. Używamy tego określenia, kiedy chcemy podkreślić nasze oburzenie i głęboki niesmak. Chodzi nam w domyśle o to, że wspomnianym czynem wstrząśnięte powinny być Niebiosa i wywrzeć na nikczemnikach pomstę.

Tymczasem istnieją “grzechy wołające o pomstę do nieba” i jest to termin oficjalnie używany przez Kościół, a korzeniami sięga nauk Św. Tomasza zwanego Akwinatą, a następnie tekstów i nauczań Roberta Bellarmina. Wymieńmy o jak poważne przewinienia przeciwko Niebiosom mowa…

Lista grzechów wołających o pomstę do nieba

Wspomniany już Robert Bellarmin należał swego czasu do ważnych dla Kościoła osobistości. Wskazuje na to już sam fakt, że był teologiem przy papieżu Klemensie VIII. Za zasługi na rzecz krzewienia i umacniania wiary w społeczeństwach został wliczony w poczet Świętych oraz Doktorów Kościoła. Nas szczególnie interesuje Mały Katechizm, który ujrzał światło dnia pod koniec XVI wieku, w 1597 roku. Zawiera on szereg przestróg i nauczań, które oparte zostały na wywodach wielkiego poprzednika – mianowicie Św. Tomasza z Akwinu. 

W rzeczonej książeczce pojawiają się tzw. Grzechy wołające o pomstę do nieba ( w oryginale są to: peccatia in coelum clamantia). Postępki te wymagają srogiej kary. Jeżeli grzesznik, które je popełnił, nie wstąpi na drogę skruchy i pokuty oraz nie zadośćuczyni pokrzywdzonym przez siebie – wówczas może go po śmierci strawić ogień piekielny.

Nie sięgamy do oryginalnego dzieła, lecz zaczynamy wertować Katechizm większy z 1878 roku.

I w kontekście grzechów wołających o pomstę do nieba natrafiamy na następujące wykroczenia przeciwko Bogu i bliźnim:

Umyślne zabójstwo

Dokonanie mordu na kimś po uprzednim zaplanowaniu tego czynu. Sztandarowym przykładem jest Kain, który uśmierca Abla. Zbrodnia ta jest o tyle dojmujące, że została popełniona na bracie. Pismo Święte powiada: “Rzekł Bóg do Kaina: Coś uczynił? Głos brata twego woła do mnie z ziemi”. (Gen. 4. 9, 10).

Grzech sodomski

Zwany jest również grzechem niemym. Został popełniony przez mieszkańców upadłych miast: Sodomy i Gomory. Były to różnego rodzaju akty kopulacyjne, uznane za przeciwne naturze (contra naturam). Również i w tym przypadku rozlega się donośny krzyk, który dochodzi aż do nieba. (Gen. 4. 9, 10).

Uciskanie ubogich i sierot

Tutaj chodzi o gnębienie najbardziej potrzebujących, którymi nie ma kto się zająć. Jest to pomnażanie cierpień ludzi ubogich. Pismo głosi dobitnie: “Iżali łzy wdowy nie spływają na twarz jej a krzyk jej przeciw temu, który je wywodzi? Albowiem z twarzy wstępują aż do nieba”. 

Zatrzymanie niesłusznie zapłaty sługom i robotnikom

Zatem nie wywiązanie się z umów i nie wynagrodzenie tych, którzy na to zasłużyli poprzez mozolną pracę. W Biblii odnajdujemy ustęp: “Oto zapłata robotników, którzy żęli pola nasze, która jest zatrzymana od was, woła i wołanie ich weszło do uszu Pana Zastępów.

Jak widzimy wszystkie powyższe grzechy są karygodne, co mocno akcentują przywołane wyjątki z Pisma Świętego.