Starożytni Egipcjanie utożsamiali władcę (faraona) z bogiem. Najważniejszy oczywiście był Re – bóg słońca. Charakterystyczną cechą religii egipskiej jest zoomorfizm. Bogowie i bóstwa przedstawiane są pod postacią zwierząt lub człowieka z głową zwierzęcia albo ptaka.

Święty ptak Egiptu – Ibis

W starożytnym Egipcie szczególnym kultem otoczony był Ibis. To ptak należący do gatunku pelikanowych, który obejmuje ok. 30 odmian. W Egipcie Ibis utożsamiany był z bogiem Księżyca, Thotem, był także symbolem mądrości.

Egipcjanie wierzyli w życie pozagrobowe, uważali że dusza i ciało są nierozerwalne. Dusza żyje tyle, ile ciało zachowuje swój kształt. To stało się podstawą mumifikacji ciał w starożytnym Egipcie i doprowadzeniem tej techniki do perfekcji. Mumifikowano faraonów i chowano ich w piramidach. Wysocy urzędnicy chowani byli w mastabach.

Ibis uważany za świętego ptaka także poddawany był mumifikacji i umieszczany w piramidach lub mastabach. Czasami obok sarkofagu faraona znajdowało się nawet kilkadziesiąt zmumifikowanych Ibisów. Za zabicie świętego ptaka groziła kara śmierci. Obecnie ibisy w Egipcie wyginęły, ale występują na innych obszarach Afryki, a także na innych kontynentach.

Współczesne ibisy w Polsce

Ibisy lubią tereny podmokłe, po których mogą dumnie kroczyć i dzięki szerokim oraz wydłużonym dziobom polować na drobne rybki, żabki oraz małe robaki.

Na terenie Polski można zaobserwować dwa gatunki ibisów, tzw. czczony (biały) i kasztanowaty. Ich ulubionym miejscem bytowania jest dorzecze Baryczy, gdzie bez problemu mogą brodzić w mokradłach i znaleźć pożywienie.

Ibis to piękny i duży ptak, jego długość może sięgać nawet 75 cm. W trakcie lotu rozpiętość skrzydeł może wynosić 120 cm.