Bociana najłatwiej zauważyć na gnieździe albo na pobliskiej łące, kiedy to żeruje.Trudniej go dostrzec, kiedy leci wysoko na niebie, kierując się na południe. Dlatego też niektórzy miłośnicy przyrody zastanawiają się, czy bociany latają w kluczu. No właśnie, jak to jest?

Boćki znane są ze swojego upodobania do żab (przy czym zjadają też wiele innych drobnych stworzeń). Poza tym kojarzone są też z późnoletnimi odlotami i wiosennymi przylotami. Przeważnie pokonują duże przestrzenie, żeby dotrzeć do Afryki. W jaki sposób ułatwiają sobie to zadanie? Otóż, no właśnie, podróżują stadnie, formując klucz. Odnosi się to do większości większych ptaków wędrownych. Dobrze nam są wszak znane przelatujące nad Polską przez szereg miesięcy (właściwie od jesieni do wiosny) gęsi, które nieraz, gdy jest pochmurno, można zlokalizować wyłącznie na podstawie ich donośnego gęgania. Bociany nie są takie hałaśliwe, porozumiewają się przy pomocy suchego klekotu. Gdy lecą, mogą być dla nas niesłyszalne.

Dostrzeżemy je, choć jeśli nie mamy wprawy, możemy je pomylić na przykład z żurawiami. Bociany, podobnie jak inne ptaki, tworzą formację w kształcie litery “v”. Wówczas jej podstawa stanowi czoło klucza. Znajduje się na nim lider, który musi mieć najwięcej sił. To on mierzy się z największą siłą oporu powietrza. Pozostałe osobniki z wędrownego stada lecą za nim, tworząc ramiona formacji, i trochę wyżej od niego (zachowują ze sobą kontakt wzrokowy, gęsi dodatkowo komunikują się gęganiem, co pomaga im utrzymać optymalny kształt formacji). Oczywiście lider się zmienia, poprzez rotację żaden ptak nie spada wycieńczony na ziemię lub do wody. Okazuje się, że dzięki układaniu się w klucz bociany mogą polecieć nawet ponad dwa razy dalej, niż gdyby frunęły na własną rękę (czy też skrzydło).